سرمايه‌گذاري (Investment) به زبان ساده عبارت است از خريد يک دارايي، به اميد کسب درآمد يا افزايش قيمت در آينده و يا ترکيبي از اين دو مفهوم.
از ديدگاه اقتصادي، سرمايه گذاري عبارت است از خريد يک کالاي غيرمصرفي که براي ايجاد درآمد يا ايجاد ثروت به کار مي‌رود. از ديدگاه مالي سرمايه‌گذاري عبارت است از خريد دارايي‌هاي مالي به منظور کسب درآمد و فروش در آينده با قيمت بالاتر. ساخت يک کارخانه توليدي و ادامه تحصيل دو نمونه از سرمايه گذاري از ديدگاه اقتصادي و خريد سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات؛ نمونه‌هايي از سرمايه‌گذاري از ديدگاه مالي هستند.
با نگاه دقيق‌تر به اهداف سرمايه‌گذاري، چند هدف عمده براي سرمايه‌گذاري قابل تصور است که عبارتند از: اطمينان (حفظ اصل پول)، درآمد مستمر، رشد قيمت و قابليت نقد شوندگي (بازيافت پول).
انواع سرمايه‌گذاري
1ـ بر اساس موضوع سرمايه‌گذاري: سرمايه‌گذاري واقعي و سرمايه‌گذاري مالي. سرمايه‌گذاري واقعي نوعي سرمايه‌گذاري است كه فرد با پرداخت مبلغي، نوعي دارايي واقعي بدست مي‌آورد مثل خريد ملك يا آپارتمان. در سرمايه‌گذاري مالي، فرد در ازاي پرداخت وجه، نوعي دارايي مالي بدست مي‌آورد مثلاً سهام يك شركت يا اوراق مشاركت.
2ـ بر اساس زمان يا مدت سرمايه‌گذاري: بر حسب زمان، سرمايه‌گذاري را مي‌توان به كوتاه مدت (كمتر از يك‌سال) و بلندمدت (بيش از يك‌سال) تقسيم كرد.
3ـ بر حسب خطر يا ريسك سرمايه‌گذاري: از آنجا كه منافع حاصل از سرمايه‌گذاري در آينده بدست مي‌آيد و نسبت به تحقق اين منافع يقيني وجود ندارد لذا انواع سرمايه‌گذاري‌ها با درجاتي از احتمال عدم تحقق منافع (يعني خطر و ريسك) مواجه هستند. بر اساس اين كه احتمال خطر و ريسك) چقدر باشد، سه نوع سرمايه‌گذاري را مي‌توان از يكديگر متمايز ساخت:
ـ سرمايه‌گذاري با ريسك متناسب با بازدهي مورد انتظار
ـ سرمايه‌گذاري با ريسك نسبي بيشتر
ـ سرمايه‌گذاري ريسكي يا پرخطر (قمار)