«ژوزف شومپيتر» (اقتصاددانی که او را پدر كارآفريني مي‏دانند)، معتقد است كه عامل اساسي توسعه، «نوآوري» است. وی بیان می‏دارد كه ايجاد شركت‌هاي جديد توسط كارآفرينانِ نوآفرين، موجب خروج شركت‌هاي قديمي از صحنه بازار مي‌شود. او اين فرآیند را «تخريب خلاق» نام‌گذاري كرد.

تخريب خلاق در چند حالت بوجود مي‌آيد: اين كه كسي محصول يا خدمت جديد ارائه دهد؛ یا در توليد، فرآیند جديدي ايجاد كند؛ یا بازار جديدي خلق كند؛ یا منبع جديدي ايجاد كند و يا اين‌كه تشكيلات جديدي را در داخل تشكيلات قديمي بوجود بياورد.
«شومپيتر» بيان مي‏دارد كه در اقتصاد هر چه نوآوري ‏ها، زاد و ولد بيشتري داشته و چرخه تخريبِ خلاق، گسترده‏ تر باشد، اقتصاد پوياتر و كارآمدتر است.